Vietnam 2016.

Donderdag 28 januari, de dag dat de zon ging schijnen in Hoi An en dat de temperatuur meteen naar korte-broeken-en-polootjes-waarden ging. Maar eerst nog even over gisteren. De medewerkers van ons hotel in Da Nang (ja, alles wordt hier met eenlettergrepige woorden geschreven in Viet Nam) hadden een busje voor ons geregeld dat ons door-to-door naar ons volgende hotel in Hoi An bracht. Een korte rit van 40 minuten. Ondanks de korte afstand kwamen we in een volkomen andere wereld terecht, Ilona voorspelde het ons al.
Ons hotel, het is eigenlijk een homestay, ligt op een eiland in de grote rivier die langs Hoi An stroomt. Het leuke van een homestay is, dat je meer contact hebt met mede gasten, doorgaans jonge mensen. Het is er erg rustig en het uitzicht vanaf het ontbijtterras over de rivier is magnifiek. Overigens is dat "rustig" wel betrekkelijk als je arriveert en de buren houden een housewarming party. Voor ieder feest in Vietnam wordt een zanger(es) ingehuurd die een geluidsinstallatie meebrengt waar je Guus Meeuwis in Ahoy ook een groot plezier mee zou doen. Ik wil niet ordinair zijn maar hier past slechts één term : een teringherrie. En dat is nog maar de helft van het verhaal. De andere helft is de zangkunst. Alle zangers/essen zingen zo gruwelijk vals dat je geen huid genoeg hebt voor alle kippenvel die je ervan krijgt. Maar........... de Vietnamees geniet.
Het fijne van onze homestay is dat er een rijtje goede fietsen staat die de gasten gratis mogen gebruiken. Fiets 9 en 10 zijn voor ons en we klommen er gistermiddag meteen op om de stad te verkennen. Leuke terrasjes, veel restaurantjes, overal marktkraampjes, oude gebouwen (Hoi An is als enige stad in de oorlog gespaard gebleven en is de oudste handelsstad van Vietnam) en veel activiteiten. Ook veel toeristen. Het lijkt het Volendam van Vietnam te zijn maar daar kun je je aan onttrekken.
Vanochtend fantastisch ontbeten in de tuin aan de rivier. Nog niet eerder zulke knapperige baquettes gegeten, alles was top. Na het ontbijt op de fiets geklommen om een mooie fietstocht van ca. 5 km naar het strand te maken. Fietsen in Hoi An is ongeveer hetzelfde als oversteken in Hanoi: blinddoek om en rijden maar, het komt steeds weer goed. Iedere kruising parreerden we met plezier en buiten de stad genoten we van rust en prachtige uitzichten op rivier en rijstvelden. Toen we een bankje aan een rivier vonden hebben we daar lekker een half uur zitten genieten en mijmeren.
Op de terugweg brak ineens de zon door er werd het heerlijk warm, dit was waarvoor we (ook) naar Vietnam gingen. We zijn zo opgetogen over deze stad en omgeving dat we 2 nachten bijboekten, we vertrekken nu pas volgende week dinsdag. De hulpvaardige eigenaresse heeft inmiddels treintickets naar Nha Trang op 2 februari voor ons geboekt. Zo werkt dat hier.
Lunchen deden we in de stad met weer heerlijke hapjes en een biertje erbij. We maakten nog een schitterende fietstocht door het centrum en buitenwijken aan een andere rivier. We hebben het hier zeer naar ons zin.
We zijn nu al benieuwd naar wat we jullie morgen te vertellen hebben, hartelijk gegroet.