Vietnam 2016.
Door: Erik
Blijf op de hoogte en volg Erik
31 Januari 2016 | Vietnam, Hội An
Zondag 31 januari. Gisteren was een erg rustige dag, bij mooi weer op de schommelbank in de tuin zitten lezen, beetje fietsen, beetje wandelen terwijl Letty met een forse hoofdpijn op onze kamer bleef.
Vandaag is het een stuk beter maar ze blijft nog even voorzichtig. Morgen hebben we de laatste dag in Hoi An en willen we samen herhalen wat ik vanochtend heb gedaan: een schitterende fietstocht van bijna twee uur grotendeels buiten de stad.
In mijn eentje rustig peddelend, aanvankelijk door de stad, overgestoken naar een eiland met veel leuke restaurantjes en daarna weer overgestoken naar het eiland waar de stad op ligt. Soort Manhattan maar dan heel anders. Op een gegeven moment kwam ik op een geasfalteerd fietspad dat tussen de rijstvelden door liep, een oase van rust. Afgezien van de meest bijzondere vogelgeluiden. Midden tussen de rijstvelden kwam ik bij een grote, goed onderhouden begraafplaats. Zeer indrukwekkend. Uiteindelijk kwam ik weer terecht aan de voet van de brug die naar ons eiland leidt en was ik 10 minuten later weer in het hotel.
Wat me deze keer opviel, waren de vele borden en affiches van communistische aard. Afbeeldingen van ‘gelukkige’ gezinnen waarvan de vader met zijn arm in de richting van het ‘geluk’ wijst. Vietnam is sinds de overwinni9ng van de Viet Cong in 1973 een communistisch land. Daar merk je veel en niets van…….
Met “niets” bedoel ik dat het maatschappelijk gebeuren op straat, in treinen, in restaurants identiek is aan dat van andere landen in Azië. Men loopt niet uniform gekleed, het land lijkt welvarend, etc. Met “veel” bedoel ik de vele wervende affiches en borden met als doel het communistische ideaal te verheerlijken, daarnaast het feit dat de rode vlag met gele ster aan iedere boom, aan ieder huis, op ieder bootje wappert. Ook hangen overal luidsprekers die een paar maal per dag eerst een strijdlied laten horen en vervolgens een gesproken tekst van een kwartier. Bij navraag vertelde men daarover dat het weerbericht werd uitgesproken. Ik ben zo vrij daar niets van te geloven…….
Merk je iets van doctrines? Nee, helemaal niet eigenlijk. Op één uitzondering na: op ieder kruispunt geldt de doctrine van Rita Verdonk: “ik kijk niet links, ik kijk niet rechts, ik kijk rechtuit”. Vietnam is Rita dankbaar want het werkt, ze raken elkaar net niet.
Vanavond gaan we skypen met de familie die bijeen is in Bunnik. Leuk.
Iedereen zeer hartelijk gegroet uit een zonnig en warm Hoi An.
Vandaag is het een stuk beter maar ze blijft nog even voorzichtig. Morgen hebben we de laatste dag in Hoi An en willen we samen herhalen wat ik vanochtend heb gedaan: een schitterende fietstocht van bijna twee uur grotendeels buiten de stad.
In mijn eentje rustig peddelend, aanvankelijk door de stad, overgestoken naar een eiland met veel leuke restaurantjes en daarna weer overgestoken naar het eiland waar de stad op ligt. Soort Manhattan maar dan heel anders. Op een gegeven moment kwam ik op een geasfalteerd fietspad dat tussen de rijstvelden door liep, een oase van rust. Afgezien van de meest bijzondere vogelgeluiden. Midden tussen de rijstvelden kwam ik bij een grote, goed onderhouden begraafplaats. Zeer indrukwekkend. Uiteindelijk kwam ik weer terecht aan de voet van de brug die naar ons eiland leidt en was ik 10 minuten later weer in het hotel.
Wat me deze keer opviel, waren de vele borden en affiches van communistische aard. Afbeeldingen van ‘gelukkige’ gezinnen waarvan de vader met zijn arm in de richting van het ‘geluk’ wijst. Vietnam is sinds de overwinni9ng van de Viet Cong in 1973 een communistisch land. Daar merk je veel en niets van…….
Met “niets” bedoel ik dat het maatschappelijk gebeuren op straat, in treinen, in restaurants identiek is aan dat van andere landen in Azië. Men loopt niet uniform gekleed, het land lijkt welvarend, etc. Met “veel” bedoel ik de vele wervende affiches en borden met als doel het communistische ideaal te verheerlijken, daarnaast het feit dat de rode vlag met gele ster aan iedere boom, aan ieder huis, op ieder bootje wappert. Ook hangen overal luidsprekers die een paar maal per dag eerst een strijdlied laten horen en vervolgens een gesproken tekst van een kwartier. Bij navraag vertelde men daarover dat het weerbericht werd uitgesproken. Ik ben zo vrij daar niets van te geloven…….
Merk je iets van doctrines? Nee, helemaal niet eigenlijk. Op één uitzondering na: op ieder kruispunt geldt de doctrine van Rita Verdonk: “ik kijk niet links, ik kijk niet rechts, ik kijk rechtuit”. Vietnam is Rita dankbaar want het werkt, ze raken elkaar net niet.
Vanavond gaan we skypen met de familie die bijeen is in Bunnik. Leuk.
Iedereen zeer hartelijk gegroet uit een zonnig en warm Hoi An.
-
31 Januari 2016 - 14:01
Aimée:
Zo leuk om de verhalen te lezen. We zien en proeven alles weer voor ons.
Kijken weer uit naar het volgende verslag. -
31 Januari 2016 - 15:20
Martine:
Bedankt voor het leuke bericht. Naar dat Letty aldoor zo'n hoofdpijn heeft. Komt dat door het eten? Geniet maar van jullie verblijf. Kus Mar. -
01 Februari 2016 - 01:11
Marjolein:
Mooi reisverslag! Wat jammer van Letty haar hoofdpijn, naar om je zo ziek te voelen in een vreemd bed. Vanavond was er een uitzending op tv: de gevaarlijkste wegen ter wereld, een serie. Dit keer met Wibi Sourjadi en Bram Moskovitch door Vietnam. Prachtig, kon even de sfeer opsnuiven van waar jullie zijn. Ze volgden de Ho Chi Minh Trail van Vinh naar Pnong Nha nat Park, Moc tunnels, langs de Ben Hei rivier, via A Luoi naar Da Nang. Indrukwekkend wat daar allemaal gebeurd is tijdens en na de oorlog.
Ben benieuwd waar jullie reis verder naar toe gaat. XX M. -
01 Februari 2016 - 21:32
Gerrit En Astrid:
Wat leuk jullie gisteren even te hebben gehoord en gezien via Skype. Dat is toch wel erg mooi van de hedendaagse techniek. Eigenlijk ben je nooit ver weg zolang je maar internet hebt. En wat leuk zo'n fietstochtje, op zoek naar paaltjes uiteraard (:-) neem ik aan. Hoop dat jullie dat samen morgen kunnen doen en dat de hoofdpijn weg is.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
