Vietnam 2016.
Blijf op de hoogte en volg Erik
06 Februari 2016 | Vietnam, Hội An
Zaterdag 6 februari. Gisteren een relaxte dag gehad. 's Morgens langs de prachtige boulevard naar de grote supermarkt gewandeld, het is een feest om dat iedere keer te doen. Wat heel leuk is, is dat de Vietnamezen behoorlijk met hun lichamelijke conditie bezig zijn. Je ziet joggende mensen maar vooral langs die boulevard zijn onder de palmbomen overal "open sportscholen", dat wil zeggen dat er allerlei fitness-apparaten staan opgesteld waar je dezelfde oefeningen kunt doen als op een sportschool. En daar wordt in driftige mate gebruik van gemaakt.
Over de Russen zal ik bijna niets meer zeggen. Ze zijn er inderdaad in ruime mate maar we hebben er geen last van. We komen af en toe zelfs vriendelijke mensen tegen die ons trots vertellen dat ze uit Sint Petersburg komen. Als wij dan reageren met "Ooooh.......... Leningrad" dan hebben wij hun dag helemaal goed gemaakt. Nou vooruit.... nog twee dingetjes dan: de mensen van ons hotel vinden de Russen blijkbaar zo dik dat ze bij iedere zitplaats aan de tafels twee stoelen hebben neergezet en dat ziet er uiterst merkwaardig uit. En verder nemen de Russen naar ieder restaurant hun eigen antivries mee. Ze vragen het bedienend personeel om een stapel kleine glaasjes en bedienen zich de hele avond van de rum en wodka die ze hier voor luttele euro's in de supermarkt gekocht hebben. Willen ze de booze verdunnen, nemen ze ook hun eigen fles cola mee. Rare jongens die Russen.
Vanmorgen hebben we al vroeg een schitterende wandeling gemaakt. Aanvankelijk naar de kathedraal van Nha Trang. Onderweg kwamen we overal op de stoepen grote bloemenhandels tegen. De favoriet is zondermeer de gele chrysant, ca. 1 meter hoog en met een mooie grote bloem. Ze staan allemaal standaard met 20 stuks in een pot met aarde. Omhoog gehouden door bamboestokjes en stukje ijzerdraad. In heel Vietnam zien ze er identiek uit en we hebben alleen al hier in Nha Trang meer potten met chrysanten gezien dan Aalsmeer in een jaar kan produceren. Het is allemaal voor Tet, het Vietnamees nieuwjaar. Op de tweede plaats staat de mandarijnenboom, ook in grote stenen potten en vol met mini mandarijntjes. Ze zijn soms wel 2 meter hoog en moeten door drie volwassen mannen achter op een brommer worden gehesen om ze te vervoeren. Verder staan er kerststerren, petunia's, rozen, bougainvilles, etc. De Vietnamezen zijn gek op kleuren en bloemen, dat is duidelijk.
De kathedraal was groot en groots, maar niet vergelijkbaar met onze eigen Sint Jan. Indrukwekkend was de lange muur waar iedere overledene zijn eigen tegel heeft.
Vervolgens liepen we naar een pagode en daarachter een Boeddhabeeld. Deze attractie kan ik beslist één van de hoogtepunten van onze reis noemen. Diep indrukwekkend, vooral de pagode waar we enige tijd doorbrachten en waar een monnik iedere minuut op een klankschaal sloeg. De grote witte Boeddha die op een heuvel boven de stad uittorent was minstens zo indrukwekkend. Zeker 20 meter hoog en spierwit. We hebben er wierookstokjes aangestoken. O ja, nog vergeten, we hadden al eerder in de pagode van Hoi An wierookstokjes aangestoken voor ouders, Thea, Monique, Renate en tante Tine. zoals we thuis een kaarsje branden in de Sint Jan.
Op de terugweg kwamen we nog langs een andere tempel die we ook in gingen, schoenen uit.
Hoewel het weer nog steeds schitterend is, waaide het vandaag wel heel erg hard wat een enorme branding langs het strand veroorzaakt, schitterend om te zien. We zochten ons bankje onder de tot een punthoed geschoren cypres weer op en zaten in de schaduw aan het strand heerlijk te lezen.
Omdat het morgen oudejaarsdag is, sluiten morgen de meeste restaurants en winkels. Om die reden besloten we vandaag nog twee keer te gaan eten bij ons favoriete restaurantje in het straatje bij het hotel. Het was weer goddelijk. Jammer, morgen zijn ze dus dicht en blijven dat bijna twee weken.
Om 5 uur nog een keer naar de boulevard, ditmaal met koude cola en antivries en twee glaasjes. Daar hebben we tot 18.30 uur zitten genieten. Ondertussen wat geWhat'sAppt met Ilona en familieleden (jawel, zelfs op de boulevard is een uitstekende wifi) en plannen gemaakt voor de komende drie weken. Als het donker is, komen de ratten om de rommel op te ruimen en dat is zeker voor Letty een moment om naar het hotel terug te keren. Ook dan moet er weer overgestoken worden, we hebben er nog steeds enorm veel plezier in. Overigens belandden we gisteren in een situatie die echt lachwekkend was. Op het kruispunt waar wij dagelijks oversteken naar het strand was ineens een klaar-over gekomen. Een jonge man in een generaals uniform, compleet met een STOP bord op een steel. Hij gebaarde ons dat wij pas mochten oversteken als hij de kust veilig vond. Hij ging zelfs met ons mee de drukke weg op. Bord in de lucht en lopen maar....... en wat gebeurde? Niets, helemaal niets. Het verkeer raasde net zo hard om ons heen als zonder klaar-over. Voor ons was dat humor, voor hem, geloof ik, niet.
Morgen een oudejaarsdag met slechts een enkel restaurant open. We zien wel. Tot later.
Over de Russen zal ik bijna niets meer zeggen. Ze zijn er inderdaad in ruime mate maar we hebben er geen last van. We komen af en toe zelfs vriendelijke mensen tegen die ons trots vertellen dat ze uit Sint Petersburg komen. Als wij dan reageren met "Ooooh.......... Leningrad" dan hebben wij hun dag helemaal goed gemaakt. Nou vooruit.... nog twee dingetjes dan: de mensen van ons hotel vinden de Russen blijkbaar zo dik dat ze bij iedere zitplaats aan de tafels twee stoelen hebben neergezet en dat ziet er uiterst merkwaardig uit. En verder nemen de Russen naar ieder restaurant hun eigen antivries mee. Ze vragen het bedienend personeel om een stapel kleine glaasjes en bedienen zich de hele avond van de rum en wodka die ze hier voor luttele euro's in de supermarkt gekocht hebben. Willen ze de booze verdunnen, nemen ze ook hun eigen fles cola mee. Rare jongens die Russen.
Vanmorgen hebben we al vroeg een schitterende wandeling gemaakt. Aanvankelijk naar de kathedraal van Nha Trang. Onderweg kwamen we overal op de stoepen grote bloemenhandels tegen. De favoriet is zondermeer de gele chrysant, ca. 1 meter hoog en met een mooie grote bloem. Ze staan allemaal standaard met 20 stuks in een pot met aarde. Omhoog gehouden door bamboestokjes en stukje ijzerdraad. In heel Vietnam zien ze er identiek uit en we hebben alleen al hier in Nha Trang meer potten met chrysanten gezien dan Aalsmeer in een jaar kan produceren. Het is allemaal voor Tet, het Vietnamees nieuwjaar. Op de tweede plaats staat de mandarijnenboom, ook in grote stenen potten en vol met mini mandarijntjes. Ze zijn soms wel 2 meter hoog en moeten door drie volwassen mannen achter op een brommer worden gehesen om ze te vervoeren. Verder staan er kerststerren, petunia's, rozen, bougainvilles, etc. De Vietnamezen zijn gek op kleuren en bloemen, dat is duidelijk.
De kathedraal was groot en groots, maar niet vergelijkbaar met onze eigen Sint Jan. Indrukwekkend was de lange muur waar iedere overledene zijn eigen tegel heeft.
Vervolgens liepen we naar een pagode en daarachter een Boeddhabeeld. Deze attractie kan ik beslist één van de hoogtepunten van onze reis noemen. Diep indrukwekkend, vooral de pagode waar we enige tijd doorbrachten en waar een monnik iedere minuut op een klankschaal sloeg. De grote witte Boeddha die op een heuvel boven de stad uittorent was minstens zo indrukwekkend. Zeker 20 meter hoog en spierwit. We hebben er wierookstokjes aangestoken. O ja, nog vergeten, we hadden al eerder in de pagode van Hoi An wierookstokjes aangestoken voor ouders, Thea, Monique, Renate en tante Tine. zoals we thuis een kaarsje branden in de Sint Jan.
Op de terugweg kwamen we nog langs een andere tempel die we ook in gingen, schoenen uit.
Hoewel het weer nog steeds schitterend is, waaide het vandaag wel heel erg hard wat een enorme branding langs het strand veroorzaakt, schitterend om te zien. We zochten ons bankje onder de tot een punthoed geschoren cypres weer op en zaten in de schaduw aan het strand heerlijk te lezen.
Omdat het morgen oudejaarsdag is, sluiten morgen de meeste restaurants en winkels. Om die reden besloten we vandaag nog twee keer te gaan eten bij ons favoriete restaurantje in het straatje bij het hotel. Het was weer goddelijk. Jammer, morgen zijn ze dus dicht en blijven dat bijna twee weken.
Om 5 uur nog een keer naar de boulevard, ditmaal met koude cola en antivries en twee glaasjes. Daar hebben we tot 18.30 uur zitten genieten. Ondertussen wat geWhat'sAppt met Ilona en familieleden (jawel, zelfs op de boulevard is een uitstekende wifi) en plannen gemaakt voor de komende drie weken. Als het donker is, komen de ratten om de rommel op te ruimen en dat is zeker voor Letty een moment om naar het hotel terug te keren. Ook dan moet er weer overgestoken worden, we hebben er nog steeds enorm veel plezier in. Overigens belandden we gisteren in een situatie die echt lachwekkend was. Op het kruispunt waar wij dagelijks oversteken naar het strand was ineens een klaar-over gekomen. Een jonge man in een generaals uniform, compleet met een STOP bord op een steel. Hij gebaarde ons dat wij pas mochten oversteken als hij de kust veilig vond. Hij ging zelfs met ons mee de drukke weg op. Bord in de lucht en lopen maar....... en wat gebeurde? Niets, helemaal niets. Het verkeer raasde net zo hard om ons heen als zonder klaar-over. Voor ons was dat humor, voor hem, geloof ik, niet.
Morgen een oudejaarsdag met slechts een enkel restaurant open. We zien wel. Tot later.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
