Vietnam 2016.

Woensdag 10 februari. Goedemorgen koud en nat Nederland. Hier in Ho Chi Minh City dooit het stevig, 25 graden bij een onbewolkte hemel. En dan hebben we de carnavalsoptocht ook nog te goed, het kan niet op.
Gisterochtend stonden we om 04.00 uur op om uit te checken en een taxi te nemen naar het busje dat ons naar het vliegveld van Nha Trang zou brengen. Zoals we zo langzamerhand wel kennen, liep alles weer op rolletjes en keurig op tijd. Vietnamezen doen wat ze beloven, zijn vrijwel altijd op tijd, zijn betrouwbaar. Hier kennen ze het woord 'inshallah' niet en dat scheelt een hoop.
Ruim een kwartier voor schematijd zaten we met 20 medepassagiers in een vrijwel lege Airbus die meteen vertrok en na 45 minuten al weer landde op het vliegveld van Ho Chi Minh City, een half uur te vroeg. Omdat we inmiddels routinees op het vliegveld van Ho Chi Minh zijn, wisten we waar we naar toe moesten om direct de juiste taxi te bemachtigen. Er zijn twee betrouwbare maatschappijen, Vinasun en Mailinh, je moet even weten waar je ze kunt vinden (op de 2e verdieping bij Departures, rechts). Voor 163.000 dong + 10.000 dong voor het vliegveld (1.000 dong = 4 cent) werden we naar ons hotel gebracht waar we om 09.00 uur arriveerden. En daar werden we onmiddellijk op een typisch Vietnamese hartelijke manier ontvangen. Water, thee, nootjes, koekjes, snacks, mandarijnen werden voor ons neergezet. Hoewel de inchecktijd 14.00 uur is, en wij dachten onze bagage te droppen en tot 14.00 uur de stad in te gaan, loste de eigenaar dat op zijn manier op: onze kamer werd als eerste schoon gemaakt en na een half uur konden we naar boven. En daarom zijn wij nou zo gek op Vietnam, de hartelijkheid en gastvrijheid kent ruimere grenzen dan wij op reis gewend zijn.
We gingen de wijk in om te verkennen waar we terecht waren gekomen, en dat viel alleszins mee. Onderweg vanaf het vliegveld hadden we gezien dat vrijwel alle winkels en restaurants gesloten waren vanwege Nieuwjaar dat hier een week duurt. In de wijk waarin het hotel ligt is vrijwel alles open, wellicht vanwege de aanwezigheid van de vele hotels en dus vele consumerende vakantiegangers.
In de lobby van het hotel hadden we nog kennis gemaakt met een Japanse toeriste die ons allerlei tips gaf over lekker eettentjes. We volgden een van haar adviezen op en gingen vier straten verder soep eten, perfect. Een ijskoude kokosnoot erbij met een rietje en genieten maar. In de middaguren, op het heetst van de dag, deden we een tukje, voor het eerst met de airco aan.
Vanochtend waren we er al vroeg uit om op een nog niet zo heet tijdstip een flinke wandeling te gaan maken. We moesten namelijk kaartjes voor de boot van Rach Ghia naar het eiland Phu Quoc gaan kopen. Daar moet je niet tot het laatste moment mee wachten dus namen we de kans hier waar omdat in deze stad een kantoor van de rederij zit. We liepen zo'n 5 kilometer (via Google Maps een route uitgestippeld) en waren bijna op onze bestemming toen we ons realiseerden dat eigenlijk alles nog steeds gesloten was. Ook in Nguyen Ngoc was alles hermetisch afgesloten........... behalve het kantoortje van de rederij. Opgelucht kochten we tickets en reserveerden plaatsen voor 19 februari.
Terug naar het hotel namen we een stadsbus. Er zijn wel 150 verschillende lijnen, een wirwar maar wie zich op het internet oriënteert, ziet dat het lijnennet dezelfde eenvoud heeft als de Underground van Londen. We wisten dus dat we vanaf Nguyen Ngoc met lijn 2 of 27 terug naar het hotel konden. Voor 5.000 dong p.p. reden we de 5 kilometer terug. Stadsbussen zijn hier, net als treinen, ontzettend oud en allang afgeschreven maar het rijdt nog. Zo'n bus is het toppunt van netheid, bij de deuren staan prullenbakken met plastic zakken erin, er ligt niets op de grond en van grafitti is geen sprake.
Vanmiddag reserveerden we bustickets voor de 2,5 uur durende rit naar Vinh Long waar we morgenochtend om 08.30 uur naar toe rijden. Eerst om 07.00 uur met de taxi naar het busstation om een uur voor vertrek aanwezig te kunnen zijn. Alles wordt dan gecontroleerd, aan bagage komen labels te hangen en bij alles worden de paspoorten gecontroleerd. Je kunt geen vlieg-, boot-, trein- of busticket kopen zonder je paspoort te laten zien. Soms is dat lastig omdat ook het hotel je paspoort in haar bezit moet hebben, daar gaan ze overigens wel soepel mee om.
Om 17.00 uur borrelen in het park naast het hotel, daarna weer heerlijk eten en slapen. Dag allemaal.