Vietnam 2016.
Door: Erik
Blijf op de hoogte en volg Erik
01 Maart 2016 | Nederland, 's-Hertogenbosch
Dinsdagavond 1 maart. Om kwart voor zes stonden we op de stoep van ons huis, exact gelijk met Ilona, de vriendin die ons met haar enthousiaste verhalen het meest heeft gestimuleerd om een Vietnamreis te gaan maken. Zij was benieuwd hoe wij het gemaakt hadden, wij waren enthousiast het haar te vertellen..........
Een etmaal + 6 uur tijdsverschil geleden stonden we nog in Ho Chi Minh City en kunnen nu bijna niet geloven dat we zo snel weer in een volkomen andere wereld zijn. We hadden gisterochtend ruim de tijd om te ontbijten, naar de Co-op te gaan voor wat fruit en snacks voor onderweg. We kochten onder andere dagonfruit (zie Google) en rambutans. Om 10.00 uur waren we terug op de kamer, douchten en verkleedden ons voor de terugreis. De eerste helft van de middag brachten we lezend in de hotellobby en etend in een straattentje door. Om 15.00 uur namen we een taxi naar het vliegveld niettegenstaande het feit dat onze vlucht pas om 20.30 uur vertrok. De wachttijd was snel om en om 20.40 lieten we de laatste grond van Vietnam onder de vliegtuigwielen los. Van slapen kwam niet veel onderweg, hoewel stoelen en beenruimte prima zijn bij Etihad en er dekens en nekkussentjes worden verstrekt, is er van structureel slapen toch geen sprake. Gelukkig hebben ze een zeer uitgebreid assortiment audio- en videogenot voor iedere passagier dus de vliegtijd wordt beslist aangenaam doorstaan. Met name voor Letty was het vervelend dat er boven India en de golfstaten een uiterst heftige turbulentie heerste. Boven India werd zelfs flink omgevlogen om nog slechter weer te vermijden. Het ging goed tekeer.
De wachttijd van 8,5 uur op het vliegveld van Abu Dhabi was geen pretje dankzij de lage temperatuur veroorzaakt door een overijverige airco die de ijskoude lucht overal uit de plafonds blies. Gelukkig vonden we de laatste uren nog een grote zachte bank in een iets minder koude wachtkamer en sliepen daar een uurtje op.
Ook tijdens de vlucht van Abu Dhabi naar Amsterdam lukte het niet echt te slapen, dat gaan we vannacht wel inhalen. Toen we op het vliegveld in de bus naar het toestel stonden, hoorde ik ineens "Hee Erik" zeggen. Het bleek dat ik naast Wiep Kijkes, een collega uit het oosten des lands stond zonder het te hebben gemerkt. Hij kwam uit India van een ballonvaartavontuur en vloog op dezelfde vlucht terug.
Op Schiphol stonden Esther en een overenthousiaste Anna op ons te wachten. Vanuit het toestel hadden we al gezien dat het weer niet slechter kon zijn dan het was. Daarom was het dubbel fijn dat we afgehaald worden. Ook fijn om direct na de reis een weerzien te hebben met kind en kleinkind. Na in Vreeland koffie gedronken te hebben, brachten ze ons thuis en kwamen we hier aan gelijk met Ilona. En nog wel in een warm huis. Buurman Peter die 7 weken voor ons huis, de planten, de post en de veiligheid heeft gezorgd had om 17.00 uur de verwarming alvast aangezet, heerlijk.
En nu zijn we dus thuis, een cultuurshock, een onwezenlijk iets. Uit de koffers komen tal van herinneringen.
En hiermee houd dit verhaal op. Jammer dat er voorlopig geen reden meer is om op deze manier onze belevenissen met jullie te delen. Hartelijk dank aan jullie allemaal voor de leuke reacties die ons gedurende de 7 weken in een heel ver land dat gevoel van verbondenheid gaven. We hopen jullie allemaal life bij te praten en jullie te vertellen van de geweldige indrukken tijdens onze lange reis naar en door Vietnam.
Voor de laatste maal............. dag allemaal.
Een etmaal + 6 uur tijdsverschil geleden stonden we nog in Ho Chi Minh City en kunnen nu bijna niet geloven dat we zo snel weer in een volkomen andere wereld zijn. We hadden gisterochtend ruim de tijd om te ontbijten, naar de Co-op te gaan voor wat fruit en snacks voor onderweg. We kochten onder andere dagonfruit (zie Google) en rambutans. Om 10.00 uur waren we terug op de kamer, douchten en verkleedden ons voor de terugreis. De eerste helft van de middag brachten we lezend in de hotellobby en etend in een straattentje door. Om 15.00 uur namen we een taxi naar het vliegveld niettegenstaande het feit dat onze vlucht pas om 20.30 uur vertrok. De wachttijd was snel om en om 20.40 lieten we de laatste grond van Vietnam onder de vliegtuigwielen los. Van slapen kwam niet veel onderweg, hoewel stoelen en beenruimte prima zijn bij Etihad en er dekens en nekkussentjes worden verstrekt, is er van structureel slapen toch geen sprake. Gelukkig hebben ze een zeer uitgebreid assortiment audio- en videogenot voor iedere passagier dus de vliegtijd wordt beslist aangenaam doorstaan. Met name voor Letty was het vervelend dat er boven India en de golfstaten een uiterst heftige turbulentie heerste. Boven India werd zelfs flink omgevlogen om nog slechter weer te vermijden. Het ging goed tekeer.
De wachttijd van 8,5 uur op het vliegveld van Abu Dhabi was geen pretje dankzij de lage temperatuur veroorzaakt door een overijverige airco die de ijskoude lucht overal uit de plafonds blies. Gelukkig vonden we de laatste uren nog een grote zachte bank in een iets minder koude wachtkamer en sliepen daar een uurtje op.
Ook tijdens de vlucht van Abu Dhabi naar Amsterdam lukte het niet echt te slapen, dat gaan we vannacht wel inhalen. Toen we op het vliegveld in de bus naar het toestel stonden, hoorde ik ineens "Hee Erik" zeggen. Het bleek dat ik naast Wiep Kijkes, een collega uit het oosten des lands stond zonder het te hebben gemerkt. Hij kwam uit India van een ballonvaartavontuur en vloog op dezelfde vlucht terug.
Op Schiphol stonden Esther en een overenthousiaste Anna op ons te wachten. Vanuit het toestel hadden we al gezien dat het weer niet slechter kon zijn dan het was. Daarom was het dubbel fijn dat we afgehaald worden. Ook fijn om direct na de reis een weerzien te hebben met kind en kleinkind. Na in Vreeland koffie gedronken te hebben, brachten ze ons thuis en kwamen we hier aan gelijk met Ilona. En nog wel in een warm huis. Buurman Peter die 7 weken voor ons huis, de planten, de post en de veiligheid heeft gezorgd had om 17.00 uur de verwarming alvast aangezet, heerlijk.
En nu zijn we dus thuis, een cultuurshock, een onwezenlijk iets. Uit de koffers komen tal van herinneringen.
En hiermee houd dit verhaal op. Jammer dat er voorlopig geen reden meer is om op deze manier onze belevenissen met jullie te delen. Hartelijk dank aan jullie allemaal voor de leuke reacties die ons gedurende de 7 weken in een heel ver land dat gevoel van verbondenheid gaven. We hopen jullie allemaal life bij te praten en jullie te vertellen van de geweldige indrukken tijdens onze lange reis naar en door Vietnam.
Voor de laatste maal............. dag allemaal.
-
01 Maart 2016 - 22:42
Dick En Ellen :
Hallo Letty en Erik,
Wat fijn dat jullie weer goed zijn thuis gekomen. We zijn heel blij om jullie binnenkort weer te zien. Dank voor de prachtige reisverhalen en voor nu 'oogjes dicht en snaveltjes toe', slaap lekker, liefs van
Dick en Ellen
-
01 Maart 2016 - 23:07
Caroline.reijnen:
Happy landing, fijn dat jullie weer heelhuids terug zijn! Liefs caro -
01 Maart 2016 - 23:43
Gerrit En Astrid:
Welkom thuis in het koude kikkerland. We spreken jullie donderdag. -
02 Maart 2016 - 06:04
Martine:
Bedankt voor de mooie verhalen. Ik heb er van genoten. Nu inderdaad rotweer en kou in Nederland. Laten we maar hopen dat het snel lente wordt. Kus vanMar.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
