Vietnam 2016.

Vrijdag 15 januari. Ook deze dag in Hanoi is weer vol verrassingen en leuke ontmoetingen. Maar nu eerst nog even dat andere hotel. Toen we eergisteren uren op onze vlucht naar Hanoi zaten te wachten bekeek Letty op een beoordelingssite het hotel in Hanoi waar we thuis al twee nachten hadden gereserveerd met de gedachte "is het niks, dan zijn we na 2 nachten weer weg, is het prima dan boeken we bij". Toen ze een review las waarin sprake was van het ontbreken van een wifi in dit hotel besloten we ter plekken 3 nachten bij te boeken in een ander hotel dat minstens zo goed stond gerecenseerd en wel over wifi beschikte. Met een laptop op schoot en een creditcard in de hand kom je dan een heel eind. Echter, in het hotel aangekomen bleek de informatie van de review fout, het hotel had wel degelijk een goede wifi, maar toen hadden we de reservering van het andere hotel al op zak. Vandaar dus.
Ellek nadeel hep ze voordeel, dit hotel is net even iets mooier dan het vorige. De ontvangst was zeer gastvrij en met lekkere koffie, èn dit hotel heeft een eigen reisbureautje waar we de cruise naar Ha Long Bay en de reis naar Sa Pa kunnen boeken.
Overigens hadden we vanochtend nog wel last van een staartje jetlag. We waren beiden om 05.00 uur wakker, lazen een uurtje en vielen weer in slaap. Tot Letty om 11.05 uur uit bed schoot in de wetenschap dat het ontbijt gemist was en dat we onmiddellijk moesten uitchecken. Omdat het volgende hotel op loopafstand van het eerste was, kwamen we daar dus wel veel te vroeg aan maar dat was geen punt.
Onze wandeling vanmiddag naar de Franse wijk was erg boeiend. We zagen de St. Jozefkathedraal, een replica van de Nôtre Dame. Maar voor we bij de kerk kwamen, gingen we brunchen en dat was weer een uiterst aparte sensatie. Bij een restaurant waar iedereen buiten op kleuterkrukjes zat te eten werden we naar binnen gedirigeerd. Via een smerig wenteltrapje kwamen we op de derde verdieping waar twee plaatsen vrij waren aan een tafel waar ook een Vietnamees gezin zat te eten. Gelukkig maar, want anders hadden we nooit geweten wat we met de schalen en kommen die ongevraagd voor ons neergezet werden, aan moesten. Nu konden we lekker spieken.
Er was een kom met geroosterd rundvlees in een soort soep, een kom met schijfjes radijsachtige zaken in een waterige knoflookoplossing, een schaal gehalveerde loempiaatjes, twee borden met mie van rijstmeel (goed voor Letty dus) en het meest prominent was een grote schaal met bladeren, variërend van sla, veldsla, brandnetels en koriander tot allerlei plantensoorten die nieuw voor ons waren. Na enig afkijken bij de buren bleek dat je de soep in een kom moest gooien waarna alle bijgerechten via deze kom gegeten dienden te worden. Maakte niet uit in welke volgorde en in welke hoeveelheid. Alleen de halve loempiaatjes werden plain geconsumeerd. Het was heerlijk en na een klein uur vertrokken we niet alleen voldaan maar ook met het plezier van iets geheel nieuws te hebben ontdekt in deze echt Vietnamese nering. Overigens hadden we ook nog een leuk gesprek met Amerikanen waarvan de vrouw van oorsprong Vietnamees en de man van oorsprong Peruviaans was.
Een kwartier na de maaltijd ontdekten we dat dit maal nog een extra dimensie had: geestverruiming. Wellicht heeft er een groente tussen gezeten die een geestverruimende invloed heeft. We liepen trippend door Hanoi alsof we een liter jenever gedronken hadden zonder dronken te zijn. Verslavend dat Vietnamese voer........
Het wandelen door Hanoi blijft leuk. Vanavond was heel bijzonder. Op vrijdagavond worden veel straten voor het verkeer afgesloten en overal treden bandjes en andere muzikanten op. Een feestavond dus, maar eigenlijk is dat het voor ons iedere avond al.